Ewangelicki Kościół Opatrzności Bożej (dawny Kościół Dworski, niem. Hofkirche) wybudowany został w latach 1746-1750 przez wrocławskich ewangelików reformowanych (kalwinistów), którym służył aż do końca II wojny światowej. Architektura kościoła łączy w sobie cechy późnego śląskiego baroku, rokoko oraz wczesnego klasycyzmu.
Rokokowy prospekt organowy zainstalowano w 1752 roku i wyposażono go w instrument Johanna Gottlieba Wilhelma Schefflera. W ciągu kolejnych lat organy często naprawiano.
W latach 1917-1924 bawarska firma G. F. Steinmeyer zdemontowała stare piszczałki i wstawiła nowy instrument w zabytkową obudowę. Instrument posiadał wówczas 40 głosów i trakturę pneumatyczną. Na przełomie lat 1926/27 firma Sauer dokonała przekomponowania dyspozycji instrumentu. Ostatni remont generalny i przebudowę organów przeprowadzono w latach 1989-1991. Organmistrzowie Marek Mikonowicz i Antoni Szydłowski rozbudowali instrument, usunęli żaluzję drugiego manuału, zmienili trakturę na elektro-pneumatyczną i wyposażyli stół gry w elektroniczny system sterowania. Odrestaurowano również prospekt organowy.
Źródło:
1. Piotr Oszczanowski: Kościół ewangelicko-augsburski pod wezwaniem Opatrzności Bożej: Przewodnik, Wrocław 1997
2. http://musicamsacram.pl (dostęp 12.06.2016)