Organista, organizator życia muzycznego, organmistrz, publicysta i dyrygent. Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Krakowie (organy: M. Semeniuk- Podraza) oraz w Katowicach (dyrygentura: J. W. Hawela). Był stypendystą Ministerstwa Kultury i sztuki w latach 1990-91 (Vysoká škola múzických umení w Bratysławie, klasa: F. Klindy ). Kursy mistrzowskie odbył u M. Schneidera oraz G. Litaize.
Artysta koncertował w Polsce oraz Austrii, Czechach, Danii, Niemczech, Rosji, Rumunii, Słowacji, Szwajcarii, Ukrainie i Włoszech. Jego interpretacje utrwalono na pięciu płytach CD. Swoje artykuły dotyczące muzyki polskiej oraz problematyce budownictwa organowego publikował w „Ruchu muzycznym”, a także w zeszytach naukowych polskich uczelni muzycznych. Jest inicjatorem licznych polskich festiwali i cyklów koncertowych. J. Kukla był również konsultantem muzycznym oraz wykonawcą intonacji wielu polskich prestiżowych instrumentów, m. innymi w Bazylice oo. Jezuitów w Krakowie, Polskiej Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku, katedry w Oliwie oraz w Bazylice Jasnogórskiej.